Vergil, Aeneid I 594-612

Tum sic reginam adloquitur, cunctisque repente

improvisus ait: 'Coram, quem quaeritis, adsum,595

Troius Aeneas, Libycis ereptus ab undis.

O sola infandos Troiae miserata labores,

quae nos, reliquias Danaum, terraeque marisque

omnibus exhaustos iam casibus, omnium egenos,

urbe, domo, socias, grates persolvere dignas600

non opis est nostrae, Dido, nec quicquid ubique est

gentis Dardaniae, magnum quae sparsa per orbem.

Di tibi, si qua pios respectant numina, si quid

usquam iustitia est et mens sibi conscia recti,

praemia digna ferant. Quae te tam laeta tulerunt605

saecula? Qui tanti talem genuere parentes?

In freta dum fluvii current, dum montibus umbrae

lustrabunt convexa, polus dum sidera pascet,

semper honos nomenque tuum laudesque manebunt,

quae me cumque vocant terrae.' Sic fatus, amicum610

Ilionea petit dextra, laevaque Serestum,

post alios, fortemque Gyan fortemque Cloanthum.

    Suggested Citation

    Christopher Francese and Meghan Reedy, Vergil: Aeneid Selections. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2016. ISBN: 978-1-947822-08-5. https://dcc.dickinson.edu/sv/vergil-aeneid/vergil-aeneid-i-594-612