1. Nec multō post, dum agrum Lupicīnī cuiusdam honōrātī secundum saeculum virī praeterīret, clāmōre et luctū turbae plangentis excipitur. 2. ad quam cum sollicitus adstitisset et quis esset hic flētus inquīreret, indicātur ūnum ex familiā servulum laqueō sibi vītam extorsisse. quō cognitō cellulam, in quā corpus iacēbat, ingreditur, exclusīsque omnibus turbīs superstrātus corporī aliquantisper ōrāvit. 3. mox vīvēscente vultū, marcēscentibus oculīs in ōra illius dēfunctus ērigitur: lentōque cōnāmine ēnīsus adsurgere, apprehēnsā beātī virī dexterā in pedēs cōnstitit: atque ita cum eō usque ad vestibulum domūs, turbā omnī īnspectante, prōcessit.

A slave who had committed suicide by hanging is brought back to life.

honorati secundum saeculum viri: 'an honored man, according to the (standards of the) secular world.'

excipitur: 'was greeted by', 'encountered', historical present.

quis esset hic fletus: 'what was (the reason for) this lamentation', subj. in indirect question after inquireret.

laqueo sibi vitam extorsisse: 'had wrenched life away from himself by means of a noose', i.e. 'had hanged himself' (> extorqueo).

superstratus: 'spread out on top of' (> supersterno + dat.).

marcescentibus oculis: 'his eyes being (still) weak', 'his eyes still heavy' (White), ablative absolute.

in ora illius defunctus erigitur: 'the dead man was revived (and looked) into the face of that man', i.e. of Martin.

enisus: 'having struggled, struggling' (> enitor).

Article Nav
Previous
Next

Suggested Citation

Christopher Francese, Sulpicius Severus: Life of St. Martin. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2011. ISBN: 978-1-947822-03-0. https://dcc.dickinson.edu/pt/sulpicius-severus/section-8