Tālia dīcentem iamdūdum āversa tuētur

hūc illūc volvēns oculōs tōtumque pererrat

lūminibus tacitīs et sīc accēnsa profātur:

'Nec tibi dīva parēns generis nec Dardanus auctor,365

perfide, sed dūrīs genuit tē cautibus horrēns

Caucasus Hyrcānaeque admōrunt ūbera tigrēs.

Nam quid dissimulō aut quae mē ad maiōra reservō?

Num flētū ingemuit nostrō? Num lūmina flexit?

Num lacrimās victus dedit aut miserātus amantem est?370

Quae quibus anteferam? Iam iam nec maxima Iūnō

nec Sāturnius haec oculīs pater aspicit aequīs.

Nusquam tūta fidēs. Ēiectum lītore, egentem

excēpī et rēgnī dēmēns in parte locāvī.

āmissam classem, sociōs ā morte redūxī375

(Heu Furiīs incēnsa feror!): Nunc augur Apollō,

nunc Lyciae sortēs, nunc et Iove missus ab ipsō

interpres dīvum fert horrida iussa per aurās.

Scīlicet is superīs labor est, ea cūra quiētōs

sollicitat. Neque tē teneō neque dicta refellō:380

ī, sequere Ītaliam ventīs, pete rēgna per undās.

Spērō equidem mediīs, sī quid pia nūmina possunt,

supplicia hausūrum scopulīs et nōmine Dīdō

saepe vocātūrum. Sequar ātrīs ignibus absēns

et, cum frīgida mors animā sēdūxerit artūs,385

omnibus umbra locīs aderō. Dabis, improbe, poenās.

Audiam et haec Mānīs veniet mihi fāma sub īmōs.'

Hīs medium dictīs sermōnem abrumpit et aurās

aegra fugit sēque ex oculīs āvertit et aufert,

linquēns multa metū cūnctantem et multa parantem390

dīcere. Suscipiunt famulae conlāpsaque membra

marmoreō referunt thalamō strātīsque repōnunt.

Manuscripts: M 362-379, 380-392 | P 362-370, 371-392

article Nav

Suggested Citation

Christopher Francese and Meghan Reedy, Vergil: Aeneid Selections. Carlisle, Pennsylvania: Dickinson College Commentaries, 2016. ISBN: 978-1-947822-08-5. https://dcc.dickinson.edu/it/vergil-aeneid/vergil-aeneid-iv-362-392