Hunc Polydōrum aurī quondam cum pondere magnō
īnfēlīx Priamus fūrtim mandārat alendum50
Thrēïciō rēgī, cum iam diffīderet armīs
Dardaniae cingīque urbem obsidiōne vidēret.
Ille, ut opēs frāctae Teucrum et fortūna recessit,
rēs Agamemnoniās victrīciaque arma secūtus
fās omne abrumpit: Polydōrum obtruncat, et aurō55
vī potitur. Quid nōn mortālia pectora cōgis,
aurī sacra famēs! Postquam pavor ossa relīquit,
dēlēctōs populī ad procerēs prīmumque parentem
mōnstra deum referō, et quae sit sententia poscō.
Omnibus īdem animus, scelerātā excēdere terrā,60
linquī pollūtum hospitium et dare classibus Austrōs.
Ergō īnstaurāmus Polydōrō fūnus, et ingēns
aggeritur tumulō tellūs; stant Mānibus ārae
caeruleīs maestae vittīs ātrāque cupressō,
et circum Īliades crīnem dē mōre solūtae;65
īnferimus tepidō spūmantia cymbia lacte
sanguinis et sacrī paterās, animamque sepulcrō
condimus et magnā suprēmum vōce ciēmus.