Ἑρμῆς

εἶεν.

Ζεύς

τίς λοιπὸς ἡμῖν καταλείπεται;

Ἑρμῆς

ὁ Σκεπτικὸς οὗτος. σὺ ὁ Πυρρίας πρόσιθι καὶ ἀποκηρύττου κατὰ τάχος· ἤδη μὲν ὑπορρέουσιν οἱ πολλοὶ καὶ ἐν ὀλίγοις ἡ πρᾶσις ἔσται. ὅμως δὲ τίς καὶ τοῦτον ὠνεῖται;

Ἀγοράστης

ἔγωγε. ἀλλὰ πρῶτον εἰπέ μοι, σὺ τί ἐπίστασαι;

Πύρρων

οὐδέν.

Ἀγοράστης

πῶς τοῦτ’ ἔφησθα;

Πύρρων

ὅτι οὐδὲν ὅλως εἶναί μοι δοκεῖ.

Ἀγοράστης

οὐδὲ ἡμεῖς ἄρα ἐσμέν τινες;

Πύρρων

οὐδὲ τοῦτο οἶδα.

Ἀγοράστης

οὐδ’ ὅτι σύ τις ὢν τυγχάνεις;

Πύρρων

πολὺ μᾶλλον ἔτι τοῦτ’ ἀγνοῶ.

Ἀγοράστης

ὢ τῆς ἀπορίας. τί δέ σοι τὰ σταθμία ταυτὶ βούλεται;

Πύρρων

ζυγοστατῶ ἐν αὐτοῖς τοὺς λόγους καὶ πρὸς τὸ ἴσον ἀπευθύνω, καὶ ἐπειδὰν ἀκριβῶς ὁμοίους τε καὶ ἰσοβαρεῖς ἴδω, τότε δὴ τότε ἀγνοῶ τὸν ἀληθέστερον.

Ἀγοράστης

τῶν ἄλλων δὲ τί ἂν πράττοις ἐμμελῶς;

Πύρρων

τὰ πάντα πλὴν δραπέτην μεταδιώκειν.

Ἀγοράστης

τί δὲ τοῦτό σοι ἀδύνατον;

Πύρρων

ὅτι, ὦγαθέ, οὐ καταλαμβάνω.

Ἀγοράστης

εἰκότως· βραδὺς γὰρ καὶ νωθής τις εἶναι δοκεῖς. ἀλλὰ τί σοι τὸ τέλος τῆς ἐπιστάσεως;

Πύρρων

ἡ ἀμαθία καὶ τὸ μήτε ἀκούειν μήτε ὁρᾶν.

Ἀγοράστης

οὐκοῦν καὶ τὸ τυφλὸς ἅμα καὶ κωφὸς εἶναι λέγεις;

Πύρρων

καὶ ἄκριτός γε προσέτι καὶ ἀναίσθητος καὶ ὅλως τοῦ σκώληκος οὐδὲν διαφέρων.

Ἀγοράστης

ὠνητέος εἶ διὰ ταῦτα. πόσου τοῦτον ἄξιον χρὴ φάναι;

Ἑρμῆς

μνᾶς Ἀττικῆς.

Ἀγοράστης

λάμβανε. τί φῄς, ὦ οὗτος; ἐπριάμην σε;

Πύρρων

ἄδηλον.

Ἀγοράστης

μηδαμῶς· ἐώνημαι γὰρ καὶ τἀργύριον κατέβαλον.

Πύρρων

ἐπέχω περὶ τούτου καὶ διασκέπτομαι.

Ἀγοράστης

καὶ μὴν ἀκολούθει μοι, καθάπερ χρὴ ἐμὸν οἰκέτην.

Πύρρων

τίς οἶδεν εἰ ἀληθῆ ταῦτα φῄς;

Ἀγοράστης

ὁ κῆρυξ καὶ ἡ μνᾶ καὶ οἱ παρόντες.

Πύρρων

πάρεισι γὰρ ἡμῖν τινες;

Ἀγοράστης

ἀλλ᾽ ἔγωγέ σε ἤδη ἐμβαλὼν ἐς τὸν μυλῶνα πείσω εἶναι δεσπότης κατὰ τὸν χείρω λόγον.

Πύρρων

ἔπεχε περὶ τούτου.

Ἀγοράστης

μὰ Δί᾽, ἀλλ᾽ ἤδη γε ἀπεφηνάμην.

Ἑρμῆς

σὺ μὲν παῦσαι ἀντιτείνων καὶ ἀκολούθει τῷ πριαμένῳ, ὑμᾶς δὲ εἰς αὔριον παρακαλοῦμεν· ἀποκηρύξειν γὰρ τοὺς ἰδιώτας καὶ βαναύσους καὶ ἀγοραίους βίους μέλλομεν.

εἶεν: well, then; very good

λοιπός, -ή, -όν: remaining, left

καταλείπω: leave remaining; (pass.) be left, remain

ὑπορρέω: slip away, slip out 

ὀλίγος, -η, -ον: little; (pl.) few 

πρᾶσις, -εως, ἡ: sale

ὅμως: nevertheless

ἐπίσταμαι: to know

ἀγνοέω: to not know, recognize, or perceive

ἀπορία, -ας, ἡ: perplexity, confusion

σταθμίον, -ου, τό: a balance used for weighing things

ζυγοστατέω: to weigh

ἀπευθύνω: to adjust, straighten out

ἐπειδάν: whenever

ἀκριβής, -ές: exact, accurate, precise

ἰσοβαρής, -ές: of equal weight

ἐμμελῶς: (adv.) properly, carefully

δραπέτης, -ου, ὁ: run-away slave

μεταδιώκω: to pursue, chase down

πλήν: except for, but not

καταλαμβάνω: catch overtake; comprehend

εἰκότως: naturally

βραδύς, -εῖα, -ύ: slow

νωθής, -ές: sluggish

ἐπίστασις, -εως, ἡ: stopping, lack of movement, stopping of judgment

ἀμαθία, -ας, ἡ: ignorance

τυφλός, -ή, -όν: blind

κωφός, -ή, -όν: deaf

ἄκριτος, -ον: undecided, doubtful

προσέτι: over and above, besides, in addition

ἀναίσθητος, -ον: insensate, unfeeling, unable to perceive

σκώληξ, σκώληκος, ὁ: worm, earth worm

διαφέρω: to differ, be different from

πρίαμαι: to buy

ἄδηλος: unclear, uncertain

ἐπέχω: to doubt, suspend judgment

διασκέπτομαι: to consider carefully, examine deliberately

ἀκολουθέω: to follow one, go after (+dat.)

καθαπερ: just as, as

οἰκέτης, -ου, ὁ: house slave

μυλών, -ῶνος, ὁ: mill house

χείρων, -ονος: worse, lowlier

ἀποφαίνω: to prove, show via reasoning

ἀντιτείνω: to resist, struggle against

αὔριον: tomorrow

βαναύσος, -ον: of the class of artisans or handicraftsmen, “mechanical”; vulgar

ἰδιώτης, -ου, ὁ: common man, plebian; (adj.) private (life) (see Plato, Republic 578c)

ἀγοραῖος, -α, -ον: that is met in the agora, frequenting the market

article Nav
Previous