At Venus aetheriōs inter dea candida nimbōs
dōna ferēns aderat; nātumque in valle reductā
ut procul ēgelidō sēcrētum flūmine vīdit,610
tālibus adfāta est dictīs sēque obtulit ultrō:
'Ēn perfecta meī prōmissā coniugis arte
mūnera. nē mox aut Laurentīs, nāte, superbōs
aut ācrem dubitēs in proelia poscere Turnum.'
Dīxit, et amplexūs nātī Cytherēa petīvit,615
arma sub adversā posuit radiantia quercū.
Ille deae dōnīs et tantō laetus honōre
explērī nequit atque oculōs per singula volvit,
mīrāturque interque manūs et bracchia versat
terribilem cristīs galeam flammāsque vomentem,620
fātiferumque ēnsem, lōrīcam ex aere rigentem,
sanguineam, ingentem, quālis cum caerula nūbēs
sōlis inārdēscit radiīs longēque refulget;
tum lēvīs ocreās ēlectrō aurōque recoctō,
hastamque et clipeī nōn ēnārrābile textum.625
Illīc rēs Italās Rōmanōrumque triumphōs
haud vātum ignārus ventūrīque īnscius aevī
fēcerat īgnipotēns, illīc genus omne futūrae
stirpis ab Ascaniō pugnātaque in ōrdine bella.