Ollī (sēnsit enim simulātā mente locūtam,105
quō rēgnum Ītaliae Libycās āverteret ōrās)
sīc contrā est ingressa Venus: 'Quis tālia dēmēns
abnuat aut tēcum mālit contendere bellō?
sī modo quod memorās factum fortūna sequātur.
Sed Fātīs incerta feror, sī Iuppiter ūnam110
esse velit Tyriīs urbem Trōiāque profectīs,
miscērīve probet populōs aut foedera iungī.
Tū coniūnx, tibi fās animum temptāre precandō.
Perge, sequar.' Tum sīc excēpit rēgia Iūnō:
'Mēcum erit iste labor. Nunc quā ratiōne quod īnstat115
cōnfierī possit, paucīs (adverte) docēbō.
Vēnātum Aenēās ūnāque miserrima Dīdō
in nemus īre parant, ubi prīmōs crāstinus ortūs
extulerit Tītān radiīsque retēxerit orbem.
Hīs ego nigrantem commixtā grandine nimbum,120
dum trepidant ālae saltūsque indāgine cingunt,
dēsuper īnfundam et tonitrū caelum omne ciēbō.
Diffugient comitēs et nocte tegentur opācā:
spēluncam Dīdō dux et Trōiānus eandem
dēvenient. Aderō et, tua sī mihi certa voluntās,125
cōnubiō iungam stabilī propriamque dicābō.
hic Hymenaeus erit.' Nōn adversāta petentī
adnuit atque dolīs rīsit Cytherēa repertīs.