6.1 ἐπὶμηδενὶἐπαρθῇςἀλλοτρίῳπροτερήματι. εἰὁἵπποςἐπαιρόμενοςἔλεγενὅτι«καλόςεἰμι,»οἰστὸνἂνἦν· σὺδέ, ὅτανλέγῃςἐπαιρόμενοςὅτι«ἵππονκαλὸνἔχω,»ἴσθι, ὅτιἐπὶἵππουἀγαθῷἐπαίρῃ. τίοὖνἐστισόν; χρῆσιςφαντασιῶν. ὥσθ’ ὅτανἐνχρήσειφαντασιῶνκατὰφύσινσχῇς, τηνικαῦταἐπάρθητι· τότεγὰρἐπὶσῷτινιἀγαθῷἐπαρθήσῃ.
